Ασε μας ρε Μάνα...Vol.1

Δεν υπάρχει άνθρωπος που να αγαπάμε περισσότερο απ τη μάνα μας, όσο παράξενη κι αν είναι, όσο κι αν φωνάζει όσο κι αν μας σπάει τα νεύρα, όταν θα είσαι κάπου μακριά της και θα τη φέρεις στο νού σου, ταυτόχρονα θα την πάρεις ένα τηλέφωνο, ή απλά θα την σκεφτείς με νοσταλγία. Το ουδείς αναντικατάστατος δεν ισχύει στη περιπτωσή της. Γι αυτό και της αφιερώνω τη παρακάτω ανθολογία με ατάκες που λένε όλες ο μάνες του κόσμου....

- άντε σήκω, να πας σχολείο/δουλειά- θα αργήσεις! (Τι είσαι 9 τι είσαι 35, αυτό ακούς κάθε
πρωί!)

- κοιτα να ντυθείς σωστά, βάλε και κανα παντελόνι της προκοπής, σ εχω βαρεθεί μ αυτά τα τζίν! - μπας και βρείς και καμιά κοπέλα - οι φίλοι σου σα και σένα ντύνονται? - δεν είδες το Γιώργο προχτές, τι ωραία που ήταν ντυμένος? Ε μα βέβαια τα λεφτά τα πετάμε στα σπορτέξ!

- Πάρε ομπρέλλα γιατί αν βραχείς και κρυώσεις, εγώ θα τη πληρώσω μετά!

- Θα φάς? να σου βάλω? θες σαλάτα? (Μετά απο 12 ώρες δουλειά, σε ρωτάει αν πεινάς..)

- Πες και καμιά κουβέντα, όχι σα τον αδερφό σου, που έρχεται τρώει χέζει κάνει μπάνιο και ξαναφεύγει. (Μπορείς να τον λές Κάιν)

- Βρήκες δουλειά? μπράβο αγόρι μου. Πόσα θα παίρνεις? Και που είναι?

- Σε απέλυσαν? Τι έκανες πάλι? Εμ, αμα κάθε βράδυ πας στο μπαρ, με τι μυαλό να πάς για δουλειά την άλλη μέρα...αλλά δε φταίς εσύ, αυτή η ξεβράκωτη που σε έχει βάλει κάτω απ τα φουστάνια της.

- κλείσε το τηλέφωνο, μιλάς 2 ώρες (ένα τέταρτο υπολογίστε), άντε με πήρε και η Μαίρη και πρέπει να την πάρω πίσω. (υπολογίστε 3 ώρες)

- Τι είναι αυτό που βλέπεις...?!?! Δε βλέπεις Ζούγκλα? βάλε έχει μια μάνα που έχασε το γιό της στα χαρτιά.

- Δε θα βγείς απόψε? μπράβο καλά κάνεις. Να κάνεις και λίγη οικονομία...άλλωστε όλη σου η ζωή είναι μπροστά σου.

- Άντε να κοιμηθείς, χτές ξενύχτησες και θα σαι κουρασμένος.

- Καπνίζεις πάλι? κόφτο βρε αγόρι μου, θα χαλάσεις την υγεία σου!
(και hardcore mode)
- Καπνίζεις? Μπράβο πουτσαρόπαιδο. Ο καρκίνος θερίζει λένε στις ειδήσεις!

Μετά απο κλάσιμο...
- Είσαι και πολύ μαλακας, μα που έμοιασες?

- Δε σ αρέσει το φαγητό? Να πας σ εστιατόριο...

- Πάλι μπάμιες ρε μάνα?
- Ναι γιατί, χτες έφαγες μπριζόλα, προχτές μακαρόνια, φάε και κάτι υγιεινό.
- Ας έκανες φασολάκια.
- Δεν είναι η εποχή τους τώρα! (Ρούμπωμα κανονικό)

- Σεντόνια άλλαξες σπίτι σου?
-Όχι
- Καιρός είναι, λέρα θα χουν πάνω.

- Που είναι το τζίν μου?
- ποιο αυτό με τα σκισμένα κωλομέρια?
-Ναι
-Το πέταξα!
- όχι, γαμώ τον αντιχριστό μου...!!!
- σιγά μη τ άφηνα, να μας κοροιδεύει η γειτονιά?

- Σιδερωσέ μου αυτή τη μπλούζα ανάποδα να μη χαλασεις τη στάμπα.
- Δε σιδερώνω ανάποδα γιατί τσαλακώνει όταν θα είναι ετοιμη να τη διπλώσω, μη φοβάσαι, θα στην προσέξω.
(Το αποτέλεσμα παίζεται)

- Δε μου λες αυτό το μπουφάν θα το φοράς για πολύ ακόμα?
- ναι γιατί?
-πιάνει χώρο στη ντουλάπα

Βρε καλώς τα παιδιάαα!
χλαατς σφαλιάρα... (Μητέρα φίλου μου, την πρώτη φορά που γύρισε το πρωί σπίτι!)

Σε γάμο
- Ρε μάνα...τι μουνάρα αυτή η 2η ξαδέρφη μου, απ το χωριό?
- Έλα τώρα, τελείωνε κι άστα αυτά. ντροπή!
- Γιατί ρε μάνα, 2η είναι!
- Είσαι καλά να βγάλετε κάνα μόγγολο
- Δεν είναι απαραίτητο αυτό, ένα πήδο θα της ρίξω.
- Σκάσε ηλίθιε, τόσες κοπέλες υπάρχουν τη βλαχάρα θες εσύ?
- η κότα απ το χωριό που μας στελνουν όμως είναι καλύτερη!
-σκας τώρα ή θα το πώ στον πατέρα σου?
-καλά πάω να της τη πέσω.
- δε θα πας πουθενα, γιατί θα ξεφωνήσω και θα μας ακούσει όλος ο κόσμος, κωλοπαιδαρά.

- Ρε μάνα πάλι το "έχεις πακέτο" βλέπεις, μετά πέφτεις σε κατάθλιψη. Άλλαξέ το, έχει καγκουρά στο ΣΚΑΙ
- Ρε α να χαθείς αναίσθητε, σιγά μη δώ τις δεντρογαλιές στο ΣΚΑΙ. Παναγία μου, μπρρρ ανατρίχιασα.

- Ο πιό ωραίος άντρας της εποχής μου ήταν ο Κώστας Πρέκας, ο Κούρκουλος και ο Φωκάς!
- Στο Βυζάντιο?
- α να χαθείς σαχλέ.

- κάποια στιγμή που θα χεις χρόνο, θέλω να με μάθεις να χειρίζομαι το βίντεο. θέλω να γράφω τον Χαρδαβέλλα.
- Να σε μάθω πιάνο καλύτερα?
- Βρε ηλίθιε, γιατι το πήρα τότε?
- διάβασε το manual.
- Τι ν αυτό?

Ταξίδι.
- λοιπόν φεύγουμε. Όπως είπαμε, φαί έχει στο ψυγείο, τα μπιφτέκια, και το σουφλέ. Όταν βγαίνετε να κλείνετε τα φώτα κα ιτην τηλεόραση. και προς θεού προσέχτε το θερμοσίφωνα. Την άλλη φορά το ξέχασε ο προκομένος ο αδερφός σου και τα νερά έφτασαν στη Συγγρού. Κλείσε καλά το σπίτι με το κλειδί ασφαλείας, ξέρεις ποιο είναι? Αυτο το μακρύ. Κοιτα με, στο βάζω εδώ να το βλέπεις και να το βρείς εύκολά. Τα φώτα και τα παντζούρια στο μπαλκόνι, όπως είπαμε, ε?
(όλα αυτά στη πόρτα, κρατώντας τη βαλίτσα)

- Μα γιατί δε πάμε απο Κηφισίας, που ο δρόμος είναι καλύτερος και έχει και φώτα? Τι μας πας απ τα στενά...

Στο Ταξί (απο Σύνταγμα)
- Ν. Σμύρνη πάμε απο Συγγρού, θα στρίψουμε στου ΦΙΞ, και θα πάμε απο Φρατζή...
Ο ταρίφας στα αρχίδια του, δε στρίβει στου ΦΙΞ.
-Μα ανθρωπέ μου σου είπα απο ΦΙΞ!
-Συγνώμη κυρά μου θα μου πείς τη δουλειά μου?
- Ακριβώς, σταμάτα να κατέβουμε.
(φυσικά δε πληρώθηκε κιόλας...)
-Είδες τον αλήτη, γι αυτό δε τους χωνεύω
(ούτε εγώ)

- Πήγαινε σε παρακαλώ στο Σούπερ Μάρκετ και πάρε μου μια κρέμα γάλακτος Morfat.
Τι είναι αυτό που πήρες?
- ΦΑΓΕ το ίδιο είναι.
- Ωραία, ξαναπήγαινε λοιπόν γιατί δεν είναι το ίδιο...

- Καλώς τον. Άντε βγάλ' τα παπούτσια σου και πλύν τα χέρια σου.
- Καθαρά είναι.
- Ναι, οδήγησες τη μηχανή, έπιασες λεφτά, έπιασες κλειδιά, έξυσες και τ απαυτά σου και θα πιάσεις το ψωμί τώρα?
- Ναι, δικό μου δεν είναι το ψωμί?
-όχι, ξέρεις το πιάνουν κι άλλοι!
- άντε ρε, ποιοί να τους γνωρίσω?
- Πήγαινε πλυσου σε παρακαλώ κι ας τις εξυπνάδες.

-Χαμήλωσε τη τηλεόραση, πάω για ύπνο. Άντε και σύ σιγά σιγά. Μη ξενυχτήσεις πάλι. Έχεις και δουλειά αύριο. Δευτέρα είναι, το ξέχασες?
-Προσπαθώ...
(στραβομουτσούνιασμα και παει για ύπνο τελικά)

Ταξίδι. Προς Κέρκυρα. Κάπου κοντά στο Χαϊδάρι.
- Πωω, όχι γαμώτο το ξέχασα. Νίκο, γύρνα. Ξέχασα το ταψί για το φούρνο σπίτι.
Διαμαρτυρίες απ όλους και προσπάθεια εύρεσης λύσης.
- Μα δεν έχει στην Κέρκυρα να πάρω άλλο, μόνο αυτό χωράει και με βολεύει.
Μα ρε μάνα, ρε καλη μου ρε χρυσή μου...
-Δε πειράζει και είχα σκοπό να φτιάξω γιουβέτσι με το αρνάκι του θείου...και γαλακτομπούρεκο που σας αρέσει...άσε τις πίττες με ανοιχτό φύλλο...
Ενός λεπτού σιγή!
-Ε, μπαμπά, γύρνα...

Μάνα φίλου μου, απ το μπαλκόνι, και μεις απο κάτω.
Γιώργοοοο, άντε να πάρεις ψωμί.
-Τι λε ρε μάνα εμείς πάμε για μπάλα τώρα!
- ακούς τι σου λέωω
- Παράτα μας μωρέ
- Ουσταδιάαολο, φτού σας ρεμάλια...
...και η ροχάλα σκάει στο πεζοδρόμιο δίπλα μας. Μας έφτυσε κανονικά μιλάμε...!!!

Μάνα φιλου μου προσπαθεί να τον ξυπνήσει επειδή πήγα να τον πάρω να πάμε για μπάλα.
Στάμο...Στάμο...Στάμο...Στάμο...Στάμο...Στάμο...Στάμο...Στάμο...Στάμο...Στάμο...Στάμο...Στάμο...Στάμο...Στάμο...
ΣΤΑΑΑΑΑΜΟΟΟΟΟΟΟΟΟ!
Ξυπνάει μιλάμε, έντρομος... - τι είναι ρε μάνα?
και κείνη ήρεμη παρά την γκαρίλα. Σήκω, ήρθε ο Δημήτρης...

Μάνα φίλου μου.
-Γειά σας, τι κάνετε, ο Κώστας είναι μέσα?
- Ο Κώστας διαβάζει και σε παρακαλώ πολύ να τον αφήσεις ήσυχο.
-Μα μου είπε να περάσω να τον πάρω να πάμε για μπάλα.
- Ο Κώστας, δε θα ρθει. Μα καλά εσύ σπίτι δεν έχεις? Δεν έχεις διάβασμα?
- Όχι διαβάζω στο ημίχρονο.
- Α, λέμε κι εξυπνάδες, κάτσε να βρώ τη μάνα σου στο σχολείο, να της τα πώ...

Μάνα γκομενάς μου, στο τηλέφωνο.
- Ναί?
- Γειά σας ο Δημήτρης είμαι , είναι εκεί η ...
- Μπά, δε ντρέπεσαι να παίρνεις τηλέφωνο, μετα το χαστούκι που της έριξες?
- Έχετε δίκιο ζητώ συγνώμη, αλλά μου είπε κάτι πολύ χοντρό.
- δηλαδή τι σου είπε?
-Κάτι για τη μάνα μου.
- Τότε καλά της έκανες. Για έλα στο τηλέφωνο εσύ...!
(σοβαρά τα πράγματα)

-Τι θα γίνει θα είσαι για πολύ ακόμα στο κομπιούτερ, θα χαλάσεις τα μάτια σου, κι όχι μόνο αυτό είσαι και σε κομπιούτερ στη δουλειά δε βαρέθηκες?